world ruled by fiction

BIAŁA RÓŻA

Rozdział XXXI

Dystans poważnym tonem głosu jasnowłosego narzucony Ann w zupełności odczuła. Wiedziała, że na zbyt dużą swobodę sobie teoretycznie pozwoliła, ale i tak jako błędu wcześniejszego zachowania nie brała. Kreacja beztroskiego dziecka miała Diamondowi jej niby prawdziwą naturę pokazać. Ann chciała bowiem kolejny fałszywy obraz siebie w jego głowie zostawić. Ponieważ przez ostrzał Usagi model nieśmiałej cnotki mógł zostać lekko zachwiany to postanowiła się ubezpieczyć i jako kto inny siebie pokazać. Tak więc ewentualny zarzut ,,jesteś kimś innym w rzeczywistości”  awaryjną  odpowiedź ,,owszem” uzyskał, a konkretnie ,,owszem, straszny dzieciuch ze mnie i próbuję swoją infantylność wszystkimi siłami ukryć, ale poczułam Di, że wobec Ciebie mogę być naturalna”. Posunięcie tego rodzaju wspierał dodatkowo fakt lubienia przez Diamonda dziecięcej strony Usagi. Nie, żeby Usagi ją pokazywała, bo przeciwnie- starała się pewne cechy bezapelacyjnie ukrywać, ale obserwująca ją wnikliwie Ann każdy szczegół zauważała. Zresztą pod tym jednym względem siebie przypominały, a mianowicie obie to czego inni nie widzieli widziały. Reasumując zachowanie à la beztroskie dziecko było do cna przemyślane. Inaczej jednak kompletnie innym tonem zza pleców ,,chodź na górę Di” rzucone. Niemniej w brodę sobie potem przez to rudowłosa nie pluła, bo wiedziała, że Diamond raczej już tego pamiętać nie będzie. Faktycznie krótko po tym Diamond leżał w jej pokoju jakby nieprzytomny.

,,Cholera!”- myślała stojąc nad nim ze wspartymi na biodrach rękoma dziewczyna- ,,Trzeba było trochę mniej wsypać, żeby coś z niego dziś jeszcze było…"

Dłużej o tym jednak już nie dumając do szafeczki koło łóżka ruszyła. Ulokowanym tam wcześniej winem dwie puste szklanki zapełniła i tą bliższą pewnie dłonią chwytając zaraz na korytarz  wyszła. Chwilę później wracając zamiast pełnej, opróżnioną szklaneczkę i jeszcze dwie kolejne butelki wina przy sobie miała. Wszystko to na szafeczce obok łóżka położyła, ciało ku jasnowłosemu zwracając. Po krótkiej chwili i szybkim spojrzeniu w taki sposób się nachyliła, żeby swoimi ustami jego warg posmakować. Kiedy ich już skosztowała to chwilę jeszcze zamknięte oczy trzymała. Otwierając je w pozostającą na centymetry od jej twarz Diamonda, z cynicznym uśmieszkiem patrzyła.

- Twoje małżeństwo się właśnie skończyło- szepnęła mu nad uchem i ciało do pionu podniosła.

Następnie ręką butelkę chwyciła tak, by ją przechylając palce drugiej dłoni móc zwilżyć. Mokrymi opuszkami po wargach Diamonda wolno przesuwać zaczęła. Kiedy całą linię ust obrysowała to zjechała palcami niżej, przed brodę, szyją, do kołnierzyka.  Guzik jeden za drugim mu rozpinała, równocześnie jakby był przytomny wyraźnie mówiąc.

- Ubolewam strasznie, że w takich, a nie innych okolicznościach Cię muszę rozbierać, ale..- przerwała pokrzepiające spojrzenie mu wysyłając dziewczyna- nie martw się. Czeka nas duuużo okazji...

Gdy Diamond był już gruntownie obnażony to Ann się uniosła i jednym ruchem zamek sukienki rozpięła. Szybko ją z siebie zrzuciła, wysokim pantofelkami opadły materiał przekroczyła i wszystkie trzy karafki chwytając, w samej bieliźnie do łazienki poszła. Tam wino wylała, puste butelki z powrotem ze sobą wzięła i się tego, co jeszcze miała na sobie pozbyła. Jakieś pismo od niechcenia obok karafek położyła i naga do łóżka weszła. Z triumfalnym wyrazem twarzy, do piersi Diamonda przywarta naprawdę zasnęła. Chociaż parę godzin później otrzeźwił ją dźwięk dzwoniącej komórki to czując wybudzające ruchy jasnowłosego dalsze spanie udawała. Diamond oczu jeszcze całkowicie nie otwierając wyciągnął powoli rękę w stronę miejsca, z którego dobiegał głośny sygnał jego telefonu. Bez potrzeby zmiany pozycji udało mu się komórkę chwycić.

- Di, gdzie tyle czasu do cholery jesteś?- usłyszał przez telefon głos żony mężczyzna.

W pierwszej sekundzie spowodowało to u niego pewną dezorientację, bo przecież jak Usagi mogła dzwonić skoro wyraźnie czuł ciepło kobiecego ciała obok. Zmarszczył więc brwi, oczy otworzył i głowę obrócił. To, co wtedy zobaczył tak mocno nim wstrząsało, że na powtarzane słowa Usagi oniemiały nie odpowiadał. Leżał w jakimś pokoju z nagą Ann Reiter przy piersi, a wokół łóżka plątały się ich ubrania, szklanki oraz puste butelki.