world ruled by fiction

ZAGUBIONA

Rozdział XIII

Bracia Kō przecisnęli się przez otaczający wejście do hotelu tłum wielbicielek.

- Mówią, że Tokio jest najbezpieczniejsyzm miastem świata, a ja mówię, że to guzik prawda- rzucił poprawiający ubranie Yaten.

- Statystyki pokazują, że...

- Zamknij się Taiki!- krzyknęli równocześnie dwaj pozostali bracia.

Przyzwyczajony do ich porywczej natury szatyn puścił uwagę mimo uszu ruszając przodem.

- Co Wy tacy nabuzowani?- zapytał

- Spytaj Yatena/ Seiyę- rzucili jednocześnie.

- Ehh- westchnął otwierajac drzwi do ich tymczasowego lokum- I tak dzień w dzień...

- Chciałem Ci wyświadczyć przysługę Pajacu!- odezwał się Yaten.

- Wsadź sobie swoje przysługi głęboko- odburknął Seiya.

- Aaaaa, wiesz co... Do tej pory się przejmowałem co Usagi o Tobie myśli, ale poszedłem po rozum do głowy i teraz ten jeden jedyny raz muszę przyznać Ci rację- to, że wychodzisz na skończonego debila to tylko i wyłącznie Twoja sprawa! Deklarowałeś miłość, wierność, przyjaźń i kto wie co tam jeszcze, a potem nie odzywałeś się przez 4 lata. Ładny mi przyjaciel! Takiego to ze świecą szukać!

- Łatwo Ci mówić! Przez 4 lata próbowałem o niej zapomnieć i może za jakieś 40 by mi się udało, gdybyś za moimi plecami nie przystał na koncert w Tokio!

- Koncert w Tokio prędzej czy później i tak musiałby się odbyć ze względów marketingowych.

- Dowiem się wreszcie o co chodzi?- wtrącił stojący na uboczu Taiki.

- Wysłałem Minako bilet dla niej i Usagi z zaproszeniem do nas po koncercie. O to chodzi- odparł zrezygnowany Yaten siadając na fotelu.

- Cooo? Czemu dla Ami też nie wysłałeś Głąbie?

Yaten i Seiya przestali na chwilę rzucać sobie nienawistne spojrzenia z szokiem spoglądając na Taikiego. Nie takiego komentarza spodziewali się z ust statecznego i poważnego szatyna.

- Nie przyszło mi to do głowy. Tak właściwie to chciałem sprowadzić tylko Seiyi Usę, ale...

- Ale pomyślałeś, że sprowadzisz też sobie Minę!- dokończył za niego Taiki.

- Nie! Pomyślałem, że... A zresztą, co się będę przed Tobą tłumaczyć!

- Jesteście beznadziejni...

I już by wszyscy trzej dosłownie skoczyli sobie do gardeł, gdyby ktoś z obsługi hotelowej nie zapukał do drzwi pokoju.

- Wszystko w porządku Panowie?

 ***

Usagi pośpiesznie pożegnała się z Naru wygrzebując zakopany na samym dnie torebki telefon.

- Cześć Mamo-chan, jak tam w pracy?- powiedziała sięgając jednocześnie po chusteczkę

- Hmm, znośnie. A ty gdzie jesteś?- usłyszała.

- Właśnie wracam z zajęć. Ten katar i tak prędko mi nie zejdzie, a przynajmniej opuściłam cztery ściany.

- Opowiesz mi wszystko jak wrócę- odparł- Sluchaj, wypadło mi pilne, ale raczej krótkie spotkanie. O 17 napewno już będę.

- Ok. To do zobaczenia.

Mamoru rozłączył się wychodząc z windy na ostatnie piętro głównego budynku Kentaro Computers.

- Mamoru Chiba do Pana Safira Kentaro- zaanonsował sekretarce.

Śliczna dziewczyna spojrzała na niego odkładając przeglądane właśnie dokumenty.

- Pan Kentaro czeka na Pana u siebie- odparła wracając do pracy.

Brunet ruszył dalej korytarzem skręcając przed jego końcem w drzwi po prawej. Zapukał, a na odzew ,,proszę" nacisnał masywną klamkę wchodząc do środka gustownie urządzonego pomieszczenia.

- Witam- powiedział Safir przechylając się przez biurko i podając rękę- Proszę usiąść. Coś do picia?

- Nie, dziękuję- odparł Mamoru pewnie zajmując miejsce naprzeciw wicedyrektora.

- W takim razie przejdźmy do konkretów- rzucił Safir opierając się łokciami o blat- Cztery dni temu otrzymałem poufną informację, że Nomura planuje połączenie z Sakurabą.

Podpierający lewą ręką podbródek Mamoru podniósł gwałtownie brwi.

- Mój brat osobiście spotkał się z Sakurabą, w ostatniej chwili odwodząc go od tego pomysłu i przekonując do przymierza z nami.

- Zaraz, zaraz... To było cztery dni temu i dopiero teraz mi Pan o tym mówi?- uniósł się wyraźnie niebieskooki.

- Pragnę zauważyć, że Diamond ma pakiet kontrolny i żadna decyzja nie musi być z Panem konsultowana- odparł niezadowolony z jego tonu Safir.

- Nie zmienia to faktu, że powinienem za każdym razem móc wyrazić swoje zdanie i opowiedzieć się za konkretną opcją- rzucił wściekle wstając.

- Ma Pan rację- odparł stoicko spokojny Safir- Niemniej sytuacja była nagląca. O całym procederze dowiedzieliśmy się w ostatniej chwilii i uciekający czas nie pozwalał na kosultację. Poza tym... I tak by się Pan z nami zgodził Panie Chiba.

- Owszem- odparł dalej zirytowany- Ale nie znoszę być pomijany...

- Dzwoniłem do Pańskiego biura tuż po całej sprawie, ale był Pan nieosiągalny...

Mamoru przekrzywił usta wkładając ręce do kieszeni i nieco się uspokajając.

- Taaa... Problemy osobiste- mruknął.

Tym razem to Safir wstał podchodząc do swojego rozmówcy.

- W każdym razie zapraszam w przyszłym tygodniu na kolację biznesowa w celu omówienia nowej strategii. Niech o dobrej woli tego spotkania świadczy obecność mojego brata, który osobiście załatwia tylko sprawy najwyższej wagi.

Niezadowolenie momentalnie ustąpiło miejsca przelotnemu uśmieszkowi satysfakcji na twarzy Mamoru.

- Dobrze, tak więc do soboty najpewniej- odparł ściskając dłoń Safira na pożegnianie.

- Proszę przyjść z narzeczoną- usłyszał jeszcze kiedy był już przy drzwiach.