world ruled by fiction

ZAGUBIONA

Rozdział XXXIV

Zdając sobie nagle sprawę z niezręczności sytuacji, w której się znalazł, ciemnowłosy puścił ułożoną na czworakach blondynkę.

- Seiya Kō, przyszedłem do Króliczka…

Krzyżujący ręce na piersiach Diamond pytająco uniósł brwi w górę.

- Znaczy się Usagi- poprawił.

- W sprawie…- drążył świdrujący go wzrokiem białowłosy.

- Prywatnej- odparł już również mierzący spojrzeniem Diamonda Seiya.

Mężczyźni stali tak pewnie zwróceni do siebie twarzami jeszcze przez parę sekund, aż ewidentnie zirytowany obecnością bruneta Mamoru przekręcił się w jego stronę.

- Daruj sobie Kō… Dostałeś kosza przed laty, dostaniesz i teraz… 

Ciemnowłosy przeniósł wzrok na zadziornie stojącego przed nim rywala.

- Nie był bym tego taki pewny Chiba…

Kiedy już wydawało się, że jeden drugiemu przyłoży sytuację dość paradoksalnie uratował jęk wciąż klęczącej na podłodze Kalaberas.

- Boże, moja bluzka! Diamond zobacz, co ta wariatka zrobiła!- pisnęła wskazując nadszarpnięty rękawek szatynka.

- Sama się prosiłaś lalo z recyklingu!- odfuknęła wciąż nabuzowana Usagi.

- Spokój!- krzyknął Diamond tuż przed tym, jak prawie znowu skoczyły sobie do gardeł- To poważna firma, a nie jakiś cyrk… Berthier, Coan, Petz, Kalaberas- out!

Trzy pierwsze posłusznie znikły za masywnymi drzwiami.

- Ale Diamond! Nie pozwolę się tak traktować!- krzyczała wstająca z podłogi czwarta- Zrób coś z tym…

- Kalaberas wyjdź- powiedział stanowczo białowłosy.

Rozeźlona dziewczyna przeczesała palcami mocno nadszarpnięte włosy i sięgając po torebkę skierowała się w stronę wyjścia.

- Prędzej czy później zostaniesz odstawiona na półkę- rzuciła jeszcze do Usagi przez ramię.

Otwierającą w odzewie usta blondynkę rozproszył dźwięk najwyraźniej przychodzącego sms-a.

- Rubeus, idziesz dzisiaj z nami na pokaz Eguchiego…- rzucił Diamond- Będzie Pan Panie Chiba?

Zszokowany Mamoru wpatrywał się tymczasem w ekran trzymanego telefonu.

- Ciężko powiedzieć- mruknął sprawnie chowając komórkę- Pogadamy innym razem Usa, a Ty Kō trzymaj rączki przy sobie…

Ciemnowłosy odszczekał mu jeszcze co nieco, ale mężczyzna znikł tak szybko, że słowa bruneta walnęły, jak groch o ścianę. A wcześniej jeszcze walnęłaby, ale nieśmiało wyłaniająca się zza drzwi Coan o wybiegającego Mamoru.

- Proszą Rubeusa na dół- szepnęła 

Ognistowłosy lekko westchnąwszy wyszedł za najmłodszą Ayakashi.

- Więc został Pan, Panie Kō- rzucił wkładający ręce do kieszeni Diamond.

- Taa, przyszedłem tu w końcu do kogoś- powiedział akcentując słowo ,,kogoś”.

- Usagi?- zapytał białowłosy unosząc brwi.

- To mój przyjaciel, zaprosiłam Go- odparła wygładzając bluzkę- I skoro już jest to chciałabym z nim porozmawiać.

Niezbyt zadowolony Diamond minął dziewczynę siadając za sporych rozmiarów biurkiem.

- W porządku. Ale jak skończycie to przyjdź do mnie wyjaśnić co to się tutaj działo.

Blondynka wyszła z gabinetu białowłosego szczęśliwie napotykając po drodze jedynie siedzące przy biurkach Berthier i Coan. Seiya szedł za nią, aż do średniej wielkości pomieszczenia, który okazał się być przydzielonym jej oficjalnie pokojem.

- Ale ze mnie gapa- jęknęła przystając- Nie zaproponowałam Ci nic do picia. Więc na co masz ochotę?

- Dziękuje Króliczku, ale jak tak tutaj czekałem to ta jasnowłosa dziewczyna się mną zajęła.

- Naprawdę?- zapytała figlarnie ponownie idąca ku wejściu Usagi.

- Taa, wprost profesjonalnie- rzucił z szerokim uśmiechem.

- Berthier, mogłabyś mi zrobić kawę?- krzyknęła przez uchylone drzwi blondynka.

Dziewczyna słysząc odzew odwróciła się w stronę swojego gościa.

- Tak więc będę pić w samotności. A teraz mów Seiya, co tam słychać?

Chłopak opowiadał o sobie, a ciche śmiechy Usagi dzięki dobrej akustyce pomieszczeń i niedomkniętym drzwiom były dość wyraźnie słyszalne dla przebywających na korytarzu dziewczyn. Berthier już miała wziąć przygotowaną Usagi kawę, ale widząc lecącego od windy z prędkością rakiety Rubeusa zdecydowała odczekać. I znowu parę sekund później miała wziąć przygotowaną Usagi kawę, ale widząc lecących tym razem do windy niemniej wolniej Rubeusa i Diamonda znowu zdecydowała odczekać.

- Zbierz od siebie papiery i jedziemy. Zaraz zejdę- rzucił ognistowłosemu zauważając uchylone do gabinetu dziewczyny drzwi.

- Usagi, ja jadę…- przerwał widząc trzymającego blondynkę za ręce Seiyę.

- … stoczyć wojnę z urzędem w sprawie tej nowej technologii- zakończył chłodno nie czekając na jakąkolwiek odpowiedź.

Widząc przy windach wskazujące dół strzałki białowłosy zaczął zbiegać schodami.

- Bracie, co Ci?- zapytał spostrzegając jego gniewny wyraz twarzy idący wolno w górę z jakimś dokumentem Safir.

Diamond westchnąwszy przystanął

- Najpierw cały czas ta sprawa z Eguchim. Normalnie w głowę zachodzę, kto nas sprzedał. Pięć minut temu Usagi urządziła sobie u mnie z Kalaberas walkę kogutów, a kiedy wszedłem to ku wielkiej wściekłości Chiby obejmował ją jakiś koleś, z którym teraz trzyma się w gabinecie za ręce. Sam Chiba po tajemniczym sms-ie zniknął jak kamfora, więc coś jest na rzeczy i teraz na dokładkę Urząd Patentowy. 

Safir zmarszczył brwi, a Diamond  z powrotem ruszył jeszcze do brata wołając.

- Przecież wszystko było załatwione! Cholera, pewnie mają dziurę w budżecie… W każdym razie czas nas goni, bo trzeba ustawić to dzisiaj- zakończył rozkładając ręce na ostatnim odcinku schodów, w którym Safir mógł go jeszcze dojrzeć.